Lake Wanaka....de mooiste autorit ever
Door: Harriët
Blijf op de hoogte en volg Wim en Harriët
27 Januari 2017 | Nieuw Zeeland, Wanaka
De Seafinn vaart vanaf half zeven in de morgen langzaam weer naar de bewoonde digitale wereld. We kruipen over elkaar heen uit bed. Ik was me met een washandje en wat water uit mijn drinkfles.
Na het ontbijt verblijven wij bijna continue op dek om te voelen wat deze prachtige rustgevende mystieke wereld met ons doet. Genieten van absolute stilte.
Ingepakt in krantenpapier heeft Chris lobsters voor onze lunch vanmiddag ergens onderweg.
Wat past hij in deze wereld. Wij bedanken Chris en Travis uitgebreid voor hun geweldig gastheerschap en deze onvergetelijke ervaring.
Rond de middag arriveren we weer in Manapouri en nadat we onze auto weer hebben ingepakt gaan we verder richting Wanaka, onze eindbestemming voor vandaag.
Vanaf Queenstown gaan we richting Cardrona, een onvoorstelbaar bochtige weg vol haarspelden en prachtige vergezichten. In de namiddag arriveren we bij Wanaka Spring Lodges.
Het regent dus de vergezichten van Lake Wanaka blijven voor ons nog even in nevelen gehuld. Heerlijk even douchen, opfrissen en met parapluie op pad voor heerlijk etentje bij WGK. Op onze eigen verhitte steen je beef bakken. Het is een heerlijke relaxte avond.
Nadat we in onze kamer zijn, verwerk ik mijn reisverslag online. Het kost veel tijd, dat klopt helemaal. Naast mijn online reisverslag hou ik met mijn vulpen ook ons eigen dagboek bij.....Waarom?
Voor mij is het waardevol om deze reis middels verhalen vast te leggen, maar ook om te delen, zodat degenen die dit waarderen mee kunnen reizen....een manier van mij om te verwerken. Voel je niet verplicht om al mijn verhalen te lezen.....laat los...en laat mij schrijven.
De hottub die buiten in de tuin staat blijft ongebruikt als we het water zien.
We kruipen op tijd in bed, hoeven de electrische deken niet aan te zetten. Standaard aanwezig (dus Anja Nieuw Zeeland....een top bestemming voor jou!)
Zondag 22 januari.....Wanaka..Groots in schoonheid met heel veel toeristen.
We ontbijten samen met onbekende gasten.
Mijn eigen muesli mee in de traditional Greek Yoghurt en vers fruit. Voor Wim fried eggs met bacon.
Het regent maar volgens onze gastheer wordt het rond de middag droog.
We wandelen na het ontbijt het toeristische stadje in en moeten wennen aan alle toeristen, wat een drukte.
Een soort Giethoorn met alle nationaliteiten vertegenwoordigt, alleen in een heel groots gebied.
Het weer is helderder en het is droog geworden.
Als we aan het Lake Wanaka staan, dan worden we stil. De majestueze bergen met hun eeuwige sneeuw steken maagdelijk wit af tegen het water. Het valt hier niet mee om foto's te maken zonder.....Chinezen. Je struikelt er bijna over....zij willen op elke foto er zelf opstaan. Ik zoek alleen natuur en delete de rest :)
Na een heerlijke cappuccino en lunch maken we een uitgebreide wandeling langs het meer.We hebben veel plezier van Wim's driepoot voor selftimer foto's. Het weer is prima....
We hebben allebei maar een paar lange broeken bij ons, terwijl onze koffers grotendeels uit korte broeken bestaat en kopen daarom bij een outdoorcentrum allebei loopbroeken en dito shirts, ideaal voor onze wandeltochten.
's avonds gaan we heerlijk uit eten bij Franceska's Kitchen en genieten van Italiaanse pizza en pasta, samen met een glas wijn.
Viva la Vida.....
Morgen reizen we verder naar de West Coast, naar Bruce Bay,, waar de bevolking in totaal bestaat uit zes personen...We reserveren de zon voor morgen, voordat we het licht uitdoen!
Maandag 23 januari.....de mooiste autorit ever....
Als we wakker worden schuif ik de gordijnen open en de zon zet onze kamer in vol licht! Met een geluksgevoel en glimlach kleed ik mij aan. Pakken onze koffers weer in, hier leven we al ruim twee weken uit.....we brengen er weer wat structuur in.
Na het ontbijt nemen we afscheid van onze uitbaters van het hotel en gaan beginnen aan een van de mooiste autotochten ever.
Een 230 km. lange tocht voert ons via de Haast Pass naar de West Coast. De panorama gezichten van de majesteuze bergen weerspiegelt in het het kraakheldere water. Het doet ons bijna na elke haarspeldbocht stoppen.
Met diepe verwondering en ontroering mogen we deze beelden, die niet in foto's of film zijn te vangen, absorberen...wat een land.
Langs ontelbare haarspeldbochten rijden we door dit prachtige gebied. Lake Hawea en Lake Wanake laten een onuitwisbare afdruk na in ons hart. We stapelen steentjes bij een waterval als symbool van..
Ik leid Wim feilloos met onze GPS door het Haastdal. Telefoonnetwerken zijn hier niet te traceren.
Na een prachtige 'one lane bridge' die over een van de talloze kreekjes loopt, gaat de weg met een scherpe bocht linksaf, Wim die natuurlijk weer een fotomoment inplant, wil even stoppen, maar ziet de hoge stenen drempel over het hoofd.
Met een klap en een harde knal komen we tot stilstand. Voorzichtig kijkend ontdekken we dat de linker voorbant hartstikke lek is. Gelukkig is verder alles nog heel en niets beschadigt. Koffers eruit, reserveband, gereedschap erbij....het kost wat zweetdruppels maar een half uur later rijden we weer.
We rijden het laatste traject naar de West Coast, het waait stevig, de golven beuken tegen de kust. Overal waar je kijkt ligt drijfhout, grote boomstronken teruggegeven aan het land.
Afstekend in hun verweerde kleur tegen het donkere zacht glinsterend zand. We ademen de zeelucht in de wind laat het zand tegen onze benen geselen.
Wat een prachtige wereld, met op de achtergrond de Rainforest met zijn immense grote varens en bomen...wat een andere wereld zijn we binnengegaan. Nieuw-Zeeland met een van haar vele gezichten.
We parkeren onze auto bij de Mahititi lodge, Jacky verwelkomt ons allerhartelijkst en laat ons onze kamer zien, als ook de huiskamer waar we kunnen relaxen en gaan dineren.
Tegen zeven uur ontmoeten we Michiel en Wietske van Kerckhoff, twee Nederlandse gasten uit Bilthoven.
We genieten samen van de heerlijke wijn en crackers en kaas en eigengemaakte hapjes met kleine visjes erop. De ogen staren me aan, als ik ze dapper en smaakvol naar binnen werk.
We ontmoeten John onze gastheer. Zijn verweerde gezicht kijkt ons aan met zijn oprecht geinteresseerde ogen. Zo puur samen met Jacky een geweldig stel. Echte Kiwi's straight from the heart.
We hebben een heerlijke avond met dito eten. Wietske blijkt jaren gewerkt te hebben bij Henk Pater in Ommen Wat kan de wereld ondanks zijn grootsheid toch klein zijn.
-
27 Januari 2017 - 11:03
Carla Akkermans:
\Alles weer gelezen en ja ik begin weer plaatsen en dingen te herkennen waar we ook geweest zijn. Zo leuk om dat allemaal weer mee te maken door het verhaal van jullie..
Ik geniet er van !
dikke knuffel, Carla. -
27 Januari 2017 - 11:06
Renske.:
Dank jullie wel voor het geweldige delen. Liefs. -
27 Januari 2017 - 12:35
Jennet:
Wat weer mooi geschreven!
Knuffel van ons drieeen -
27 Januari 2017 - 16:27
Anneke:
Weer een prachtverhaal!! Super geschreven ! ❤️ -
28 Januari 2017 - 11:44
Ria:
Ik geniet met volle teugen van je reisverslagen Harriet!
Diep in mijn hart begint het nu wel heel erg te borrelen.............daar wil ik ook heen!!!! Wat een schitterende natuur, prachtige foto's en wat herkenbaar.............Chinezen die je bijna niet kunt ontwijken en overal in beeld zijn. Het is je aardig gelukt om ze te omzeilen trouwens!!!!
Heel veel liefs, Ria -
28 Januari 2017 - 15:16
Leen En Elze:
Genieten van de Nieuw-Zeelandse natuur door alleen maar woorden. Maar wát voor woorden; speels, melancholisch, romantisch en realistisch. Lieve Harriet, wat schrijf je toch leuk!
We genieten van je reisverslag en hebben het gevoel dat we in ons hart met jullie meereizen.
Fijne reis!
Liefs van Leen en Elze -
28 Januari 2017 - 15:46
Jenneke:
Zo vakantievangers, dat klinkt weer prima.
Mooie belevenissen in een prachtig land.
Heel veel reisplezier verder!!
Blijf er van genieten, maar dat doen jullie zeker wel
-
28 Januari 2017 - 18:19
Minie:
fam ik kijk alleen de foto,s ik moet er vaak bij weg lopen wat een mooie kaart vandaag gekregen
.alles gaat goed hier. -
29 Januari 2017 - 12:20
Hilly:
Lieve vakantiegangers, wat fijn dat jullie zo genieten en wij mee mogen genieten van de verhalen en prachtige foto's. Kunnen ons bijna niet voorstellen dat het water zo intens blauw is als op de foto. Schitterend. Wat een prachtig land en jullie zijn nog maar op de helft. Benieuwd wat er nog meer komt.
Liefs van Frits en Hilly -
30 Januari 2017 - 05:03
Anja:
Fijn om te lezen dat jullie tussen al dat moois ook nog aan mij denken, haha, ook al os het via een electrische deken... Weer een prachtig verhaal, volop geluksmomenten om op te slaan in je hart, goed dat je een dagboek bij houdt. En ja, wij ervaren het al jaren: it's a small world after all, ook al zoek je het ver weg, er blijven altijd connecties met je roots...
Dikke zoen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley